جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه بیست و دوم

فراز

متن عربی

متن فارسی

مترجم :​
نسخه :​
موضوع :​

مترجمین

خطبه بیست و دوم

خطبه ‏ايست از آن حضرت اين خطبه را هنگاميكه خبر بيعت ‏شكنان به او رسيد،فرموده است. در اين خطبه کردار بيعت‏ شكنان را توبيخ نموده و آنان را به خون عثمان ملزم و تهديد به جنگ مينمايد.

فراز

متن عربی

متن فارسی

1

ذم الناكثين

أَلاَ وإِنَّ الشَّيْطَانَ قَدْ ذَمَّرَ حِزْبَهُ وَاسْتَجْلَبَ جَلَبَهُ لِيَعُودَ الجَوْرُ إِلَى أَوْطَانِهِ، وَيَرْجِعَ البِاطِلُ إِلَى نِصَابِهِ وَاللهِ مَا أَنْكَرُوا عَلَيَّ مُنْكَراً، وَلاَ جَعَلُوا بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ نَصِفاً

توبيخ بيعت ‏شكنان

آگاه باشيد،شيطان دست ‏به تحريك حزب خود زده، و خود باختگان‏سست عنصر را بسوى خود جلب نموده است، تا ستم بآشيانه‏ هاى خود بر گردد.
و باطل به حد نصابش برسد. سوگند بخدا،اين[پست صفتان رذل سيرت]نه انحرافى از من ديده‏اند كه آنرا بر من بگيرند، و نه ميان من و خودشان عدالت‏ را حاكم قرار داده ‏اند.

2

دم عثمان

وَإِنَّهُمْ لَيَطْلُبُونَ حَقّاً هُمْ تَرَكُوهُ، وَدَماً هُمْ سَفَكُوهُ، فَلَئِنْ كُنْتُ شَرِيكَهُمْ فِيهِ فَإِنَّ لَهُمْ لَنَصِيبَهُمْ مِنْهُ، وَلَئِنْ كَانُوا وَلُوهُ دُوني، فَمَا التَّبِعَةُ إِلاَّ عِنْدَهُمْ،

خون عثمان

[اين نابخردان]حقى را از من مطالبه ميكنند كه خود رهايش كرده ‏اند، و خونى را از من ميخواهند كه خود آنرا بر زمين ريخته‏ اند، اگر من در ريختن‏ خون عثمان با آنان شركت ورزيده ‏ام،سهمى از آن خون گريبانگير آن نابخردان ‏است، و اگر خود متصدى كشتن عثمان بوده ‏اند،قصاص قتل پايگير خود آنان است،

3

وَإِنَّ أَعْظَمَ حُجَّتِهِمْ لَعَلَى أَنْفُسِهِمْ، يَرْتَضِعُونَ أُمّاً قَدْ فَطَمَتْ وَيُحْيُونَ بِدْعَةً قَدْأُمِيتَتْ.
يا خَيْبَةَ الدَّاعِي! مَنْ دَعَا! وَإِلاَمَ أُجِيبَ! وَإِنِّي لَرَاضٍ بِحُجَّةِ اللهِ عَلَيْهِمْ وَعِلْمِهِ فِيهمْ.

[اين نادانان]بزرگترين دليلى را كه اقامه مى‏كنند بر ضرر خود آنان ‏تمام خواهد گشت. آنان از پستان مادرى مى ‏مكند كه آنانرا از شير خودبريده است. و بدعتى را زنده ميكنند كه مرده است، بيا اى رسوائى ونوميدى به سراغ اين دعوت كننده بيشرم، شگفتا،دعوت كننده كيست! وچه دعوت وقيحى كه از او پذيرفته شد! من به حجت‏ خداوندى درباره آن‏ نابكاران و به علم خداوندى در وضعى كه دارند،رضايت مي دهم

4

التهديد بالحرب

فَإِنْ أَبَوْا أَعْطَيْتُهُمْ حَدَّ السَّيْفِ، وَكَفَى بِهِ شَافِياً مِنَ البَاطِلِ، وَنَاصَراً لِلْحَقِّ! وَمِنَ العَجَبِ بَعْثُهُمْ إِلَيَّ أَنْ أَبْرُزَ لِلطِّعَانِ! وَأَنْ أصْبِرَ لِلْجِلادِ! هَبِلَتْهُمُ الهَبُولُية! لَقَدْ كُنْتُ وَمَا أُهَدَّدُ بِالحَرْبِ، وَلاَ أُرَهَّبُ بِالضَّرْبِ! وَإِنِّي لَعَلَى يَقِينٍ مِنْ رَبِّي، وَغَيْرِ شُبْهَةٍ مِنْ دِيني.

تهديد به جنگ

اگر از عدل و داد امتناع بورزند،لبه شمشير بر آنان عرضه خواهم كرد، اين شمشير دواى شفابخش بيمارى باطل گرايان است و ياور حق، شگفتا،پيام بر من فرستاده و مرا به ميدان نبرد خوانده‏اند! [و ضمنا]مرا به تحمل وشكيبائى در برابر كارزار توصيه كرده‏اند!! بميرند و رامشگران بر ماتمشان
بنشينند. من تاكنون در زندگى‏ام تهديد به جنگ نميشدم. و از زد و خوردبيمى به خود راه نميدادم. من بر مبناى يقين از پروردگارم، و بدون اشتباه‏در دينم حركت ميكنم.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :