ستایش مى کنیم او را براى آنچه گرفته و بخشیده، و براى نعمت هایى که عطا کرده و آزمون هایى که (به وسیله مشکلات) مقرّر داشته است. همان کسى که نزد هر چیز مخفى حاضر است (و از آن آگاهى دارد) و در درون (جان ها) حضور دارد و از آنچه سینه ها در خود پنهان داشته اند و از خیانت چشم ها باخبر است و گواهى مى دهیم که معبودى جز او نیست و محمّد (صلی الله علیه و آله) برگزیده و فرستاده اوست، گواهى و شهادتى که درون و برون، و قلب و زبان در آن هماهنگ باشد.

به خدا سوگند! این را که مى گویم جدّى است نه شوخى، واقعیت است نه دروغ، وآن این که چیزى جز مرگ (در پایان کار) نیست (همان مرگى که) منادى اش بانگ خود را به گوش (همگان) رسانده و ساربانش با آواز حدى (همه را) به سرعت پیش مى برد، حال که چنین است انبوه زندگان، تو را فریب ندهند و از خود غافل نسازند، با این که افرادى را پیش از خود به چشم دیدى، کسانى که ثروت ها جمع آورى کردند و از فقر و بیچارگى پرهیز داشتند و بر اثر آرزوهاى طولانى و دور شمردن اجل، خود را در امان دانستند، دیدى مرگ چه سان بر آن ها فرود آمد و آنان را از وطنشان بیرون راند و از جایگاه امنشان برگرفت؟ این در حالى بود که آن ها را بر چوبه هاى مرگ (و تابوت) حمل مى کردند و مردان، آن ها را دست به دست بر دوش مى بردند و با سرانگشتان نگاه مى داشتند (گویى از گرفتن تابوت آن ها با تمام دست خود نفرت و وحشت داشتند) آیا ندیدید کسانى را که آرزوهاى دراز داشتند و کاخ هاى (رفیع و) استوار بنا کردند و اموال فراوانى گرد آوردند، چگونه خانه هایشان گورستان شد و آنچه جمع کرده بودند بر باد رفت (و از چنگشان خارج گشت)؟ اموالشان به دست وارثان افتاد و همسرانشان در اختیار دیگران قرار گرفتند (و از همه اسفناک تر این که) نه مى توانند چیزى بر حسناتشان بیفزایند و نه از گناهان خود توبه کنند!

. هر کس تقوا را در کانون قلب خویش قرار دهد
کارهاى نیک او ظاهر مى شود، و عملش به پیروزى مى رسد،
پس براى تحصیل تقوا فرصت را غنیمت شمرید، و براى بهشت (جاویدان) عمل شایسته آن را انجام دهید،
(بدانید) دنیا به عنوان اقامتگاه همیشگى شما خلق نشده،
بلکه به عنوان گذرگاه شما آفریده شده است تا از آن، زاد و توشه اعمال صالح براى سراى جاودانى برگیرید،
اکنون که چنین است به سرعت آماده کوچ کردن از آن شوید
و مرکب ها را براى ترک دنیا آماده کنید!