خداوندا، نباتات کوه هاي ما از خشکسالي افسردند و خشکيدند و خاک تيره روي زمين ما را از بي آبي پوشانده است. حيوانات ما سخت تشنه اند و در جايگاه هاي استراحت خود حيرت زده. همانند زنان بچه مرده مي نالند و از رفت و برگشت با لب تشنه در چراگاه ها و آبشخورها در ملالند.

پروردگارا، بر ناله ناله کنندگان و سوزش دلسوختگان عنايتي و بر اين جانداران در مسير حرکتها و مدخل آسايشگاه هايشان ترحمي فرما. بار خدايا، ما در حالي رو به سوي تو آورديم که شترهاي لاغر ما از قحطي آب و علف به همراه ما در حرکتند. (و هنگامي به رحمت واسعه تو روي آورديم) که ابرها با علامت بارش باران نهال اميد در درون ما کاشتند، ولي اين نهال را به ثمر نرسانده از فضاي ما دور شدند. بار الها، تنها تويي اميد غوطه وران در سختي ها و کفايت کننده التماس کنندگان از بارگاهت.

(آفريدگارا) تو را مي خوانيم در موقعي که نوميدي مردم را در خود فرو برده، و ابرها از باريدن ممنوع گشته، و چرندگان به هلاکت افتاده اند. از تو مسالت مي داريم ما را به نتايج اعمال ناشايستمان مواخذه منما و ما را به سبب گناهانمان گرفتار مفرما. خداوندا، رحيما، رحمت واسعه ات را به وسيله ابري بر ما بگستران که باز شود و بر ما ببارد، و بهاري ثمربخش در زمين ما بشکفاند، و با روييدني هاي زيبا چشمان ما را بنوازد- بارشي تند و انبوه- تا آنچه را که در روي زمين ما مرده است زنده گرداند و آنچه را که از آن فوت شده است جبران نمايد.

خداوندا، کريما (از کرم و لطف بي چونت) ما را چنان مورد لطف و عنايتت قرار بده که زمين مرده احياء گردد و تشنه ها سيراب شوند. بارشي فراگير و تمام، پاکيزه و مبارک و گوارا و باعث فراواني. گياهش روينده و شاخه هايش ثمربخش و برگهايش زيبا و باطراوت. تا بندگان ناتوانت را به وسيله اين نعمت عظما نيرومند و پرنشاط و شهرهاي تو را که خشکسالي رمق از آن ها گرفته است احياء فرمايي.

بار پروردگارا، باران رحمتت را چنان بگستران که نباتات بلنديهاي زمين ما سرسبز و خرم شوند. و بر نشيبهاي زمين ما سرازير گردد و با آن بارش رحمت محيط ما پر حاصل شود. و ميوه ها سر برآورند، و جانداران بار ديگر طعم زندگي دريابند. و اثر اين رحمت رباني تو بر همه آنان هم که از ما بدورند برسد و اراضي و مردم پيرامون ما از آن رحمت حيات بخش تو کمک بگيرند.

خداوندا، از برکات گسترده و عطاهاي بزرگ خود بر بندگان بينوا و حيواناتي که به حال خود رها گشته اند عنايتي فرما. و باراني طراوت بخش براي ما نازل فرما. باراني چنان انبوه و شديد که قطره هايش به يکديگر فشار آورند و هر يکي ديگري را به جلو راند. برقي که از ابرش بجهد، فريبا نباشد و ابري که در پهنه فضا گسترده است خالي از باران و قطعاتش گسيخته از هم مباد- ابري پرباران- نه باران هايي نرم همراه با بادهايي خنک باشد که به جهت سر برآوردن روييدني ها بندگان و جانداران و زمين هاي قحطي زده از نعمتي فراون برخوردار، و به برکت آن موجودات در مشقت افتاده احياء گردند. زيرا توي که باران را پس از آن که مردم در نوميدي فرو رفتند نازل نموده و رحمتت را بر آنان مي گستراني و توي ولي نعمتها و ستوده در همه صفات و افعال.